| Kod przedmiotu: |
A-1Jp07-I-1 |
| Przedmiot: |
Harmonia |
| Kierunek: |
Jazz i muzyka estradowa, I stopień [6 sem], stacjonarny, praktyczny, rozpoczęty w: 2016 |
| Rok/Semestr: |
I/1
|
| Liczba godzin: |
30,0 |
| Nauczyciel: |
Bernatowicz Wojciech, mgr |
| Forma zajęć: |
ćwiczenia |
| Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
| Punkty ECTS: |
2,0 |
| Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
| 10,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
| 30,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
| 6,0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
| 6,0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
| 5,0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
| 20,0 |
korekta prac pisemnych studentów, przygotowanie zadań do analizy i realizacji harmonizacji |
|
| Poziom trudności: |
podstawowy
|
| Wstępne wymagania: |
Student powinien znać biegle zasady zapisu nutowego w kluczu wiolinowym i basowym, budowę interwałów i akordów, zasady konstrukcji triady harmonicznej oraz pokrewieństwa tonacji w systemie funkcyjnym. |
| Metody dydaktyczne: |
- ćwiczenia przedmiotowe
- konsultacje
- korekta prac
- objaśnienie lub wyjaśnienie
- pokaz
|
| Zakres tematów: |
-
Wiadomości wstępne: układ 4-głosowy, faktura chóralna, skale głosów, układ skupiony i rozległy, zasady dwojenia składników, stosunki tonalne akordów triady.
-
Łączenie akordów triady bez przewrotu.
-
Łączenie akordów triady w przewrotach.
-
Dźwięki obce pierwszego i grugiego rodzaju.
-
Dysonansowe formy dominanty.
-
Zasady harmonizacji melodii..
-
Różne formy D7
-
Różne formy D9
-
Pojedyńcze i podwójne opóźnienia akordów T, S i D
|
| Forma oceniania: |
- końcowe zaliczenie pisemne
- obecność na zajęciach
- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
- zaliczenie praktyczne
|
| Warunki zaliczenia: |
Systematyczna obecność na zajęciach i realizacja zadań domowych, pisemnych i praktycznych, przewidzianych programem przedmiotu.
Pozytywne zaliczenie kolokwium końcowego obejmujacego zadania pisemne zawierajace poznane zagadnienia harmoniczne. |
| Literatura: |
-
Sikorski K.,Harmonia, T.1.,2., Kraków 1980.
-
Targosz J.,Podstawy harmonii funkcyjnej,Kraków 1993.
-
Wesołowski F.,Materiały do ćwiczen harmonicznych, Kraków 1996.
-
Wesołowski F.,Nauka harmonii, Łódź 2008.
|
| Dodatkowe informacje: |
Dopuszczalne maksymalnie 2 nieobecności nieusprawiedliwione |
| Modułowe efekty kształcenia: |
| 01W |
Zna podstawowe zasady budowania i łączenia akordów stosowanych w harmonice funkcyjnej. |
| 02W |
Zna zasady realizacji harmonizacji i opracowań z zastosowaniem różnych środków harmoniki funkcyjnej i faktur muzycznych, potrafi je zastosować w praktyce. |
| 03U |
Potrafi rozpoznać, zdefiniować oraz zastosować w praktyce wykonawczej i harmonizacji podstawowe środki harmoniki funkcyjnej |
| 04U |
Umie tworzyć kadencje, progresje, akompaniamenty i proste improwizacje z wykorzystaniem środków harmoniki funkcyjnej |
| 05U |
Systematycznie i efektywnie ćwiczyć realizację praktyczną harmonizacji: melodii, utworów, akompaniamentów i opracowań muzycznych |
| 06U |
Umie rozpoznawać słuchowo wskazane akordy, łączenia, wzory progresji, kadencji i charakterystyczne zwroty harmoniczne, a następnie swobodnie je wykorzystywać w praktyce wykonawczej. |
| 07U |
Potrafi analizować, prawidłowo odczytywać oraz interpretować przebieg harmoniczny w oryginalnym tekście nutowym. |
| 08U |
Wykorzystuje poznaną wiedzę teoretyczną z zakresu harmoniki klasycznej w praktycznej realizacji opracowań, akompaniamentów oraz improwizacji w oparciu o tematy zadane lub własne. |
| 09K |
Potrafi samodzielnie poszukiwać tematów i pomysłów muzycznych potrzebnych do realizacji zadań artystycznych. |
| 10K |
Wykorzystuje wyobraźnię oraz umiejętności samodzielnego twórczego myślenia do realizacji własnych, oryginalnych opracowań muzycznych |
|
| Metody weryfikacji efektów kształcenia: |
1. Sprawdzanie pracy studentów na zajęciach
2. Sprawdzanie prac domowych studentów
3. Kolokwium semestralne |