Sylabus przedmiotu

Drukuj

Kod przedmiotu:

A-G23-I-2

Przedmiot:

Historia grafiki

Kierunek:

Grafika, jednolite magisterskie [10 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2012

Rok/Semestr:

I/2

Liczba godzin:

30,0

Nauczyciel:

Letkiewicz Ewa, dr hab.

Forma zajęć:

wykład

Rodzaj zaliczenia:

egzamin

Punkty ECTS:

2,0

Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):

2,0	Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
30,0	Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
5,0	Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
15,0	Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
8,0	Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu

Poziom trudności:

podstawowy

Wstępne wymagania:

Znajomość podstawowych terminów z historii sztuki

Metody dydaktyczne:

konsultacje
pokaz
wykład problemowy
z użyciem komputera

Zakres tematów:

1. Grafika jako dziedzina sztuk plastycznych i jej techniki. Klasyfikacja i podział grafiki.

2. Początki grafiki europejskiej.

3. Twórczość Albrechta Dürera. Grafika niemiecka w XVI wieku.

4. Grafika niderlandzka i włoska w XVI wieku i w początkach wieku XVII.

5. Grafika we Francji w XVI i XVII wieku. Mistrzowie i środowiska.

6. Grafika Piotra Pawła Rubensa i jego kręgu.

7. Twórczość Rembrandta van Rijn.

8. Holenderscy i włoscy mistrzowie akwaforty w XVII wieku.

9. Mistrzowie mezzotinty w XVII i XVIII wieku.

10. Niemiecka i angielska grafika w XVII i XVIII wieku.

11. Nowatorskie techniki grafiki francuskiej i włoskiej w XVIII wieku.

12. Twórczość graficzna Francisco Goyi.

13. Grafika polska od XV do połowy XVIII wieku.

14. Historia rysunku europejskiego.

Forma oceniania:

egzamin pisemny
obecność na zajęciach
śródsemestralne pisemne testy kontrolne

Warunki zaliczenia:

Pomyśne zaliczenie śródsemestralne.

Obecność na zajęciach.

Pomyślnie zdany egzamin końcowy.

Literatura:

M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII wieku, Warszawa 2000.
K. Czarnocka, Półtora wieku grafiki polskiej, Warszawa 1962.
I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Warszawa 1997.
A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Warszawa 1984.
J. M. Paramon, Rysunek artystyczny, Warszawa 1983.

Dodatkowe informacje:

ewaletkiewicz@wp.pl

Modułowe efekty kształcenia:

01W	Student, który zaliczył moduł, ma podstawową wiedzę z historii grafiki w ujęciu rozwojowym oraz publikacje z tego zakresu
02W	zna terminologię grafiki umożliwiającą interpretację dzieł sztuki
03W	rozpoznaje style i mistrzów grafiki oraz rozumie przemiany form zachodzące w dziedzinie grafiki na przestrzeni dziejów i jest w stanie wykorzystać tę wiedzę przy określaniu własnej twórczości
04W	rozpoznaje i nazywa techniki graficzne dzieląc je na techniki wypukłe, wklęsłe i druk płaski
05W	wykorzystuje wiedzę z zakresu tradycyjnych i nowoczesnych technik graficznych i jest świadomy rozwoju technologicznego w obrębie grafiki projektowej i warsztatowej
06W	analizuje zjawiska artystyczne w kontekście historycznym i kulturowym, jest świadomy ich funkcji na gruncie społecznym
07W	rozumie rolę i znaczenie grafiki polskiej i światowej na przestrzeni dziejów
08W	jest świadomy złożoności zagadnień związanych z grafiką i innymi dziedzinami sztuk plastycznych oraz ich miejsca w obszarze kultury i sztuki