| Kod przedmiotu: |
A-1EM4-II-3 |
| Przedmiot: |
Harmonia |
| Kierunek: |
Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2013 |
| Rok/Semestr: |
II/3
|
| Liczba godzin: |
15,0 |
| Nauczyciel: |
Mazurek Mieczysław, ad. I st. |
| Forma zajęć: |
konwersatorium |
| Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
| Punkty ECTS: |
1,0 |
| Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
| 0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
| 15,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
| 10,0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
| 5,0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
| 0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
| Poziom trudności: |
średnio zaawansowany
|
| Wstępne wymagania: |
Ugruntowany materiał z poprzednich semetrów. |
| Metody dydaktyczne: |
- ćwiczenia przedmiotowe
- konsultacje
- korekta prac
- objaśnienie lub wyjaśnienie
- pokaz
- wykład konwersatoryjny
|
| Zakres tematów: |
1. Dominanta septymowa
-
rozwiązania prawidłowe i swobodne tercji i septymy.
2. Dominanta septymowa bez prymy
-
dwojenie składników akordu,
-
przewroty - rozwiązania.
3. Dominanta nonowa:
-
rozwiązania, dwojenie kwinty w trójdźwięku bez przewrotu,
-
użycie ukośnego brzmienia półtonu.
4. Dominanta nonowa bez prymy:
-
przewroty, dwojenie tercji w trójdźwięku,
-
użycie ukośnego brzmienia półtonu.
5. Opóźnienia pojedyncze i podwójne w trójdźwiękach triady.
6. Trójdźwięki poboczne na II, III, VI, VII stopniu gamy. |
| Forma oceniania: |
- ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
- końcowe zaliczenie pisemne
- obecność na zajęciach
- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
- przegląd prac
|
| Warunki zaliczenia: |
Kolokwium pisemne z przerobionego materiału (trzy - cztery prace), obecność i aktywność na zajęciach. |
| Literatura: |
-
Dobrowolski Andrzej, Metodyka nauczania harmonii, Kraków 1967 r. PWM
-
Sikorski Kazimierz, Harmonia T. I, Kraków 1984 r. PWM
-
Sikorski Kazimierz, Harmonia. Zbiór ćwiczen i przykładów, Kraków 2002 r. PWM
-
Targosz Jacek, Podstawy harmonii funkcyjnej, Kraków 2004 r. PWM
-
Wesołowski Franciszek, Materiały do ćwiczeń harmonicznych, Kraków 1992 r. PWM
|
| Dodatkowe informacje: |
Ćwiczenia z przedmiotu realizowane są w oparciu o oznaczenie funkcyjne, harmonizację melodii i realizację basu cyfrowanego. |
| Modułowe efekty kształcenia: |
| 01W |
Zna teoretyczne i praktyczne zasady budowy akordów, sposoby łączenia oraz ich zależności funkcyjne w harmonice dur - moll |
| 02W |
Zna sposoby harmonizacji melodii, piosenki, prostego utworu muzycznego z wykorzystaniem poznanych środków harmoniki funkcyjnej. |
| 03W |
Zna i rozumie podstawowe zasady realizacji improwizacji wykorzystującej różne akordy, wzory połączeń i środki harmoniczne |
| 04U |
Potrafi prawidłowo odczytać oraz interpretować przebieg harmoniczny oryginalnych tekstów nutowych. |
| 05U |
Potrafi analizować oraz rozpoznawać słuchowo poznane akordy ujęte podstawowe wzory kadencji, progresji, konstrukcje, elementy planu harmonicznego istotne dla budowy formalnej utworów. |
| 06U |
Potrafi tworzyć i realizować własne akompaniamenty instrumentalne w zakresie potrzebnym na zajęciach szkolnych i przedszkolnych z wykorzystaniem poznanych środków harmonicznych. |
| 07K |
Postrzega prawidłowo interpretuje odmienność środków harmonicznych stosowanych w różnych epokach i stylach muzycznych. |
| 08K |
Starannie realizuje zadania i opracowania muzyczne |
| 09K |
Ma świadomość przydatności zdobywanej wiedzy do realizacji innych działań muzycznych |
|